ای گمشده‌ی مردم عالم به کجایی؟
کی از مه رخسارهٔ خود پرده گشایی؟

ما ریزه‌خوریم و تو ولی‌نعمت مایی
هر جمعه همه چشم به راهیم بیایی

یک پرتو از آن چاردهم لمعه نیامد
بیش از ده و یک قرن شد، آن جمعه نیامد

بشکسته ببین سنگ گنه بال و پر از ما
کس نیست در این قافله، وامانده‌تر از ما

ما بی‌خبریم از تو و تو باخبر از ما
ما منتظِر و خونْ دلت ای منتظَر از ما

ما شب‌زده‌ایم و تو همان صبح سپیدی
تنها تو پناهی، تو نویدی، تو امیدی

شاعر: علی انسانی

طراحی تایپوگرافی عبارت "اللهم عجل لولیک الفرج" تکنیک چاپ روی پارچه در سال 1399